Om Vry Te Wees

Nou die dag sit ek so en ek lees deur al my stukke wat ek al hier geskryf het. Skielik kom die besef by my op hoe neerdrukkend en tog werklik al hierdie dinge is wat in my gemoed aangegaan en omgegaan het en wat met my gebeur het.

Uiteindelik het ek ook tot die besef gekom dat ons Hemelse Vader 'n pad met my gestap het en nog steeds stap. Hy het my losgemaak van die dinge wat agter my is. Die slegte dinge, die verkeerde dinge, al die dinge wat die lelike in 'n mens na vore kan bring.

Vir my is dit asof ek nou 'n nuwe lewe begin ontdek. 'n Lewe waarin ek myself kan wees, myself kan uitdruk en net simpel kan wees met tye, sonder dat iemand snaaks dink daaroor of my berispe daaroor dat dit nou nie eintlik by my ouderdom pas nie. En wat 'n wonderlike gevoel is dit nie! Uiteindelik is daar mense wat my aanvaar vir wie ek is, vir wat ek is en vir wat ek doen. Ek kan my eie idees uitleef sonder om te wonder of dit dalk verkeerd mag wees.

Al is my jare nou effe hoog en almal my nou al "tannie" noem, is dit vir my nogals vleiend, want sien, toe ek jonger was het ek nie die voorreg gehad om myself te geniet soos wat elke individu veronderstel is om te kan doen sonder om aan ander aanstoot te gee of berispe te word of te doen soos ander dit gedoen wil he nie. Ek geniet nou elke oomblik van my lewe en dit is lekker! Al is ek tannie vir almal. Solank die jonkheid van gees daar is, glo ek nie is daar enige fout mee nie en is dit lekker om saam met my susters en broer se kinders te kuier.

Wat dit nog die lekkerste maak is die feit al is daar nog donker agter my en onopgeloste sake, oorskadu die lewenslus al daardie donker en geniet ek die vryheid waarin ek kan doen wat ek wil, wanneer ek wil en soos ek wil sonder om aan enige iemand rekenskap te gee behalwe aan my Skepper.

Die swaarkry is nog daar, maar daar is soveel mooier dinge nou aan die gebeur in my lewe wat daarvoor vergoed. 'n Mens kom dan ook tot die besef dat groot dinge, mooi dinge nie meer belangrik is nie, maar die kleiner dingetjies waarin vreugde en blydskap le. Die dinge waarin ons Vader Hand is en voorsien. Die natuur, ons werk, ons gesondheid, ons kinders en alles wat daarmee gepaardgaan.

Hiermee wil ek vir elkeen net die mooie toewens. Ons Skepper voorsien in alles, al lyk dit nie altyd so nie. Ja, daar is nog baie om te leer en te ervaar. Om vry te wees is om vry te wees van die dinge wat 'n mens gekniehalter en vasgehou het. Die dinge wat jou gekeer het om jouself uit te leef, maar bowen alles, die dinge wat jou van jou Hemelse Vader verwyder het.

Want om vry te wees beteken om HOM in alles te ken, HOM in alles te vertrou en al jou hoop en bekommernisse en swaarkry op HOM te plaas.

Mag Sy seen en genade op u almal rus en Sy vrede met jul wees. Die vrede van HOM wat alle menslike verstand te bowe gaan.

Vrede vir almal! Aan God alleen die eer! Soli Deo Gloria!

Soli

Om Alleen Te Wees

Vanoggend word ek vroeg wakker (so om en by 04:00) met die liedjie Amazing Grace wat in my kop draai. Ek begin dit neurie, staan toe op, maak koffie en gaan weer rustig le totdat my radio alarm afgaan. Altans het ek die alarm wakker gemaak....

Ek le toe nou soos maar altyd in die afgelope paar maande en terug dink. Skielik kom die woorde van Psalm 23 by my op en wonder ek hoekom het die onderwysers dit altyd by ons as kinders ingedreun. Ek het toe nie verstaan nie, want dit was maar net nog 'n Psalm, selfs ook nie op 'n latere tyd in my lewe nie. Noudat ek ouer word weet ek dat dit eintlik 'n Psalm is vir vertroosting, rus soek en vrede in Sy Arms wanneer die storms dreig en onrustigheid mens beetpak. Dit is 'n Psalm waar jy vrede kry, troos kry met die wete dat Hy jou altyd vashou en teen alles sal beskerm. Die foto hierby het ek met opset so gekies, want dit is waaraan Sy rustigheid my laat dink, daar waar rus, stilte en vrede is.

Iemand het eendag net voor hy selfmoord gepleeg het, die Psalm gereeld gelees. Vandag wonder ek, en dit is nou sonder om te oordeel of te veroordeel, of die persoon werklik geweet het of besef het dat dit eintlik 'n Psalm is waarin 'n mens in tye van alleenheid en verlatenheid, troos kry. God se versekering dat HY jou nie alleen laat nie. In tye wanneer jou vriende en familie jou verlaat het en teen jou opstaan, dat HY ALTYD DAAR IS VIR JOU.

Nou weet ek, ten spyte van my alleenheid, GOD daar is vir my. Met of sonder my foute en verkeerd in my lewe. Laasnag was die gevoel daar dat ek "dood" is en ek dit nie verdien om my voor my Skepper neer te buig nie. Weereens was HY DAAR! Vir my, vir elkeen wat Hom nodig het, ons moet net bly soek, HY is altyd daar ons is nooit alleen nie.

Orals in Sy Woord gee Hy die versekering ons hoef nie bang te wees vir enige gevare wat dreig of mense wat teen ons opstaan nie. Ons moet net na Hom luister en doen wat HY vra. Selfs al vra Hy van jou om jou gesin en familie te verlaat.. Sal jy dit doen? Elders in die Skrif, daar in Lukas iewerste, se Jesus vir sy dissipels: "Jul het my gevolg sonder skoene, sonder reissak, sonder kos....Het julle toe iets kort gekom?" en hul antwoord was: "Nee, niks nie Here..."

As ek dit dan nou so mag stel "after all" is dit nie so sleg om alleen te wees nie. Alleen wees is 'n tyd om te oordink, met God te verkeer, Hom weer te ontdek en te weet dat ons aardse besittings, vriende, familie maar net tydelik is en ons Hemelse rykdom en skatte vir ons wag.

Halleluja, loof en prys Hom!

Groete

Soli

DIE ONGELOOFLIKE SEER

Hoeveel van ons voel nie seer, stukkend en gebroke binne onsself nie? Soveel van gee, neem, gebrokenheid en verwyte.

Geen egskeiding is maklik in enige geval nie. Gelukkig is die wie se huwelike wel gered kon word. Vir diegene waar dinge sover gegaan het dat selfs nie eers berading meer 'n uitweg is nie, kan geen mens die onbeskryflike pyn en seer binne iemand beskryf nie. Jy verloor feitlik alles, jou kinders, eiendom, jou menswees, jou individualiteit en al wat oorbly is die skrale mooi herinneringe van die min mooi verlede.

Die pyn wat gepaardgaan met slegse van die ander party, die verwerping van 'n kind, die selfverwyt dat jy nie meer kon doen om jou huwelik te red nie. Hoe kan mens met 'n eggenoot wat psigies nie gesond is nie, hoe kan jy wanneer 'n eggenoot na sy gesondheid wou omsien nie, hoe kan jy wanneer 'n eggenoot private vriende wil he en jy mag nie? Hoe kan jy as jy nie in jou self net mens mag wees nie?

'n Nuwe begin is ook nie maklik nie, van onder af, daar waar jy was toe jy vir die eerste keer aan die begin van 'n kleurryke loopbaan gestaan het na skool. Daar waar jy alles van nuut af moes kry en moes leer om op eie bene te staan.

Dit pyn in die diepste van jou wese, iets wat jy nie vir enige iemand kan beskryf nie. Dan kom 'n mens tot die besef dat jy in sulke situasies heeltemal alleen staan. Die sogenaamde gesamentlike vriende het skielik van die horison verdwyn. Het dit dalk te make met die ander party wat jou swart gesmeer het by hulle? Of is dit dalk die onbetrokkenheid en afsydigheid? Dan vra 'n mens jouself af was hulle waarlik vriende? Sou ware vriende nie beide partye onpartydig bystaan en ondersteun in sulke tye nie?

Die pyn van weet en sien hoe seer jou kinders het, om hul gebrokenheid te sien, hul weerloosheid. Dan dink mens hul is "okay" maar hul is nie "okay" nie. Hoe maak 'n mens dit vir hul ligter? Net om te se jy gee om en jy is lief vir hulle se nie alles nie veral nie waar hulle afgespeel word deur die ander party nie.

Dan kom die besef weereens HY die Alleen Verlosser en Saligmaker is daar! Altyd daar om iemand in hul hartseer, gebrokenheid, seerkry en alleenheid vas te hou en te vertroos. Altyd daar om op te vertrou en na op te kyk. HY Alleen is 'n mens se vennoot in seerkry tyd, in stukkende tyd, in alleen tyd.

Mag HY Sy seen stuur oor diegene wat wel morele ondersteuning verleen. Al is dit bewustelik of onbewustelik deur 'n epos, 'n foonoproep of net om te gesels. Dankie vir jou my vriend en vriendin wat luister en verstaan. Al kan jul nie raad gee nie, jul is daar in jul eie hartseer, vreugde en lyding en ek dra vandag my kruis saam met julle op die pad na die Ewige Heerlikheid.

Loof Hom wat ons op ons pad na Hom toe lei! SY wee is die nou wee en saam sal ons daarheen deurgaan.

Tot ek weer gesels.

Soli